با گذر بیش از پنج دهه از آغاز به کار، صنعت پرورش طیور در ایران اکنون در مرحله‌ای است که شاهد تغییرات و پیشرفت‌های بزرگی است. این صنعت که شامل یک شبکه وسیع از واحدهای متنوعی مانند مرغداری‌های گوشتی، مرغداری‌های تخم‌گذار، مرغ مادر و اجداد، کارخانه‌های تولید خوراک، کشتارگاه‌ها، و مراکز جوجه‌کشی می‌باشد، باعث اشتغالزایی برای بیش از 1.5 میلیون نفر به طور مستقیم و غیرمستقیم شده است. رشد مداوم در تولیدات این صنعت و گرایش افزایشی به سمت مصرف گوشت سفید و تخم مرغ، در کنار فواید بهداشتی و اقتصادی آن‌ها، موجب رونق بیشتر و افزایش تقاضا برای این محصولات شده است.
امکان صادرات گوشت طیور و تخم مرغ، با رعایت استانداردهای بهداشتی لازم، نقش کلیدی در توسعه پایدار این صنعت دارد. در این راستا، سازمان دامپزشکی ایران با تلاش در جهت تدوین ضوابط و دستورالعمل‌های بهداشتی، شرایطی را فراهم آورده تا تولیدکنندگان بتوانند با رعایت این معیارها، محصولات خود را به بازارهای جهانی عرضه نمایند.
در این میان، تعاریف و اصطلاحات خاصی مانند پرورش‌دهندگان و دفتر طیور، و همچنین مفهوم زنجیره‌های تولیدی معرفی شده‌اند تا اطمینان حاصل شود که تمامی فرآیندها تحت نظارت و با کیفیتی بالا انجام پذیرند. پرورش‌دهندگان موظفند به ضوابط و استانداردهای مشخص شده پایبند بوده و اقداماتی نظیر ارزیابی ساختاری واحدهای تحت نظر، ارائه مستندات بهداشتی و مدیریتی، و رعایت اصول امنیت زیستی را انجام دهند.
دفتر بهداشت و مدیریت بیماری‌های طیور نیز وظایفی از قبیل تدوین پروتکل‌های بهداشتی، بررسی و تطبیق دستورالعمل‌های اجرایی و ارزیابی اقدامات بهداشتی را بر عهده دارد. این تلاش‌ها به منظور اطمینان از رعایت استانداردهای لازم و تضمین سل
امت محصولات انجام می‌گیرد.
با توجه به اهمیت استانداردهای بهداشتی در بازارهای بین‌المللی، این دستورالعمل‌ها و تدابیر، زمینه‌ساز توسعه صادرات و ارتقای جایگاه ایران در عرصه تولید و عرضه محصولات طیور به بازارهای جهانی خواهد بود.