توسعه نانوسیستم دارورسانی از پر مرغ توسط پژوهشگران انگلیسی
پژوهشگران انگلیسی با بهرهگیری از آمینواسید موجود در پر مرغ، یک سیستم دارورسانی نوین در مقیاس نانو طراحی کردهاند که میتواند عوارض جانبی شیمیدرمانی را کاهش دهد.
اهمیت سیستمهای نوین دارورسانی
توسعه سیستمهای نوآورانه دارورسانی به دلیل نیاز به افزایش اثربخشی و ایمنی درمانها مانند شیمیدرمانی، در پزشکی مدرن بسیار مهم است. روشهای سنتی غالباً باعث بروز عوارض جانبی شدید میشوند، زیرا علاوه بر سلولهای سرطانی، سلولهای سالم نیز آسیب میبینند. این مسئله پژوهشگران را ترغیب کرده است تا به دنبال راههای جدید برای کاهش اثرات منفی و بهبود نتایج درمانی باشند.
فناوری جدید استفاده از پر مرغ
در پژوهشی جدید، دانشمندان از آمینواسید پرولین موجود در پر مرغ و بافت پوست مرغ برای ایجاد یک سیستم دارورسانی استفاده کردهاند. این روش پتانسیل لازم برای کاهش عوارض جانبی شیمیدرمانی و ترمیم آنزیمهای حیاتی بدن را دارد.
مکانیسم عملکرد
پژوهشگران قفسهای مولکولی از پپتیدها، که عناصر سازنده پروتئینها هستند، مهندسی کردهاند. این قفسهای مولکولی میتوانند داروها را در اندازههای مختلف کپسوله کرده و دارورسانی دقیقی را در بدن امکانپذیر سازند. این دقت در شیمیدرمانی بسیار حائز اهمیت است زیرا «سمیت خارج از محل» منجر به عوارض جانبی ناتوانکنندهای مانند ریزش مو و آسیب عصبی میشود. استفاده از قفسهای نانو برای دارورسانی مستقیم به تومور، سلولهای سالم را محافظت کرده و عوارض ناخواسته را کاهش میدهد.
قابلیتهای سیستم جدید
توانایی تنظیم اندازه قفسها به معنای حمل طیف گستردهای از داروها از جمله عوامل شیمیدرمانی، آنتیبیوتیکها و ضد ویروسها است. پیش از این، چنین قفسهایی با استفاده از مولکولهای هیدروکربنی موجود در قطران ساخته میشد که خطر مسمومیت را به همراه داشت. این روش جدید از مواد ایمنتر و زیستسازگارتر استفاده میکند.
درمان جایگزینی آنزیم
این روش نویدبخش استفاده از پر مرغ، پیشرفت در درمان جایگزینی آنزیم است. قفسهای پپتیدی جدید میتوانند آنزیمهای نادرست را جایگزین کرده و یک روش درمانی نوین ارائه دهند.
چشمانداز آینده
دکتر چارلی مکترنان، مدرس شیمی در کینگز کالج لندن و سرپرست گروه پژوهشی موسسه فرانسیس کریک، اعلام کرده است که این فناوری مانند یک چای کیسهای مولکولی زیستسازگار عمل میکند که میتواند با چندین داروی متفاوت پر شده و به صورت هدفمندتر به بدن وارد شود. این روش نوید کاهش عوارض جانبی شیمیدرمانی و بهبود درمانهای جایگزینی آنزیم را میدهد. با توجه به دسترسی گسترده پرولین و کلاژن، این فناوری میتواند منجر به تولید پایدارتر سیستمهای دارورسانی زیستسازگارتر در آینده شود.
این روش نوآورانه استفاده از پر مرغ میتواند به طور قابل توجهی کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با شیمیدرمانی را بهبود بخشد و به کاهش عوارض جانبی این درمانها کمک کند.