تلفات در مرغداری، علل و راهکارهای پیشگیری
عوامل مختلفی در تلفات مرغداری، به ویژه در مورد جوجه‌های یکروزه، تاثیرگذار هستند. این عوامل عبارتند از:
مشکلات تغذیه در مرغداری: استفاده از مواد غذایی فاسد یا تاریخ گذشته و جیره‌های غیراستاندارد می‌تواند باعث مسمومیت و مرگ و میر جوجه‌ها شود. مشکلات هضمی ناشی از غذاهای نامناسب می‌تواند به انباشته شدن مواد غذایی در چینه‌دان و انسداد نای مرغ در مرغداری منجر شود که خطر خفگی را به دنبال دارد.
محیط مرغداری: کیفیت نامناسب محیط پرورش، مانند دما و عایق‌کاری ناکافی سالن‌ها، می‌تواند به تلفات جوجه‌ها کمک کند. افزایش یا کاهش شدید دما می‌تواند بر سلامت جوجه‌ها تاثیر منفی بگذارد.
تماس با حیوانات و پرندگان وحشی: حضور حیوانات و پرندگان وحشی در محیط مرغداری می‌تواند باعث انتقال بیماری‌ها به جوجه‌ها شود. این بیماری‌ها اغلب از طریق آب، غذا یا هوا منتقل می‌شوند.
تجهیزات نامناسب: استفاده از آبخوری‌ها و دانخوری‌های غیراستاندارد در مرغداری می‌تواند باعث ایجاد ازدحام و در نتیجه استرس، اسهال و حتی مرگ جوجه‌ها شود. همچنین، تمیز نکردن منظم این تجهیزات می‌تواند به کثیف شدن بستر و بیماری‌های ناشی از آن منجر شود.
کنترل رفت و آمد: جلوگیری از ورود و خروج غیرضروری به سالن‌های مرغداری می‌تواند به کاهش انتقال بیماری‌ها کمک کند. استفاده از دوربین‌های مداربسته و سیستم‌های کنترل از راه دور برای مدیریت بهتر محیط مرغداری توصیه می‌شود.
کاهش تلفات مرغداری
برای کاهش تلفات در مرغداری‌های پرورش مرغ گوشتی، اقدامات متعددی می‌توان انجام داد که به طور گسترده‌ای بر اهمیت بهداشت، تغذیه مناسب، کنترل بیماری های طیور، کنترل و مدیریت واکسیناسیون طیور، استفاده از داروهای مناسب در زمان مقتضی وکنترل محیطی تاکید دارند. این روش‌ها بر پایه تجربیات عملی و تحقیقات علمی پایه‌ریزی شده‌اند و در صورت اجرای صحیح، می‌توانند به طور قابل توجهی در کاهش تلفات مرغداری مؤثر باشند:
بهداشت مرغداری: اتخاذ تدابیر بهداشتی قوی کلید کاهش تلفات است. این شامل استفاده از دانخوری‌های مناسب که از آلودگی دان جلوگیری می‌کنند و کنترل دقیق بر وضعیت بهداشتی محیط مرغداری می‌باشد.
عوامل زیست محیطی: تنظیم دما، رطوبت، تهویه مناسب و نور در سالن‌های مرغداری از اهمیت بالایی برخوردار است. استفاده از سیستم‌های اتوماسیون می‌تواند در این زمینه کمک‌کننده باشد.
تغذیه مناسب طیور: تأمین مواد غذایی مورد نیاز مرغ‌ها برای رشد و سلامتی آنها حیاتی است. باید دقت کافی در تنظیم انرژی و پروتئین جیره وجود داشته باشد.
داروها و واکسیناسیون طیور: استفاده از داروها و واکسن‌ها باید تحت نظارت دقیق دامپزشکی صورت گیرد تا از بروز بیماری‌ها و در نتیجه تلفات مرغداری جلوگیری شود.
مدیریت مرغداری: نقض استانداردهای بهداشتی و مراقبت نامناسب می‌تواند به انتقال بیماری‌ها و تلفات منجر شود. بنابراین، تدابیر مناسب برای مدیریت مرغداری و حفظ سلامت مرغ‌ها باید اتخاذ شود.
کنترل بیماری‌ها: بیماری‌های معمولی مانند DSS (Death Suddenly Syndrome) که مرغ‌ها بدون هیچ مقدمه‌ای ناگهانی می‌میرند، باید با راهکارهای ساده اما دقیق مانند کاهش استرس و نظارت روانی کنترل شوند.
این تدابیر می‌توانند به کاهش چشمگیری در تلفات مرغداری منجر شوند و می‌توان با اجرای صحیح و مستمر آنها، علاوه بر افزایش بهره‌وری، سلامت و رفاه طیور را نیز تأمین کرد. اجرای چنین برنامه‌ای نیاز به دقت و تعهد مدیریتی دارد.