صنعت طیور در کشور در مبحث اقتصاد بعد از صنعت نفت در رتبه دوم قرار دارد ولی صنعتی وابسته و در حال پیشرفت تکنولوژیکی می باشد و از طرفی نیز این صنعت خوراک پرهزینه ای دارد مثلا یک مرغ، برای بازدهی خوب، باید خوراکی مانند سویا، ذرت و … مصرف کند و به دلیل نوع سیستم گوارش باید مواد مغذی در اختیار مرغ قرار گیرد. لذا مدیریت منابع انسانی، آموزش پرسنلی، مدیریت منابع مالی، تامین مواد اولیه با کیفیت و قیمت مناسب و بهره گیری از جیره مطلوب میتوانند تاثیر بسزایی در کارایی تولید و سوددهی داشته باشد. بيشترين ضايعات در صنعت طیور، ضايعات خوراکي است که در يک ضريب تبديل نامطلوب ظاهر مي گردد. براي رسيدن به حداكثر کارایی توليد، تغذيه متعادل و اصولی مرغ مورد نیاز مي باشد. لذا تهيه يك جيره غذائي مناسب از نظر مواد مغذي (پروتئين ، كربوهيدرات ، چربي ، مواد معدني ، ويتامين ها) كه جوابگوي نیازهای مورد نظر باشد الزاميست. البته به همان اندازه كه كمبود يك ماده مغذي در جيره غذائي مي تواند موجب کاهش کارایی توليد شود، بالا بودن ميزان همان ماده مغذي در جيره غذایی نيز، منجر به افزایش قیمت و در نتیجه ضرر اقتصادي شده گردیده و  مي تواند به سلامت مرغ  لطمه وارد نمايد. از آنجائيكه بيشترين هزينه توليد فرآورده هاي دامپروری مربوط به تغذيه مي باشد (۷۰-۶۰%هزينه ها) ، در نتيجه تهيه جيره اي الزاميست كه علاوه بر تامين احتياجات غذائي حيوان ، از نظر اقتصادي نيز مقرون به صرفه باشد. در حقيقت يكي از رموز موفقيت براي دامپرور ، تهيه جيره متعادل با حداقل قيمت است. تهيه جيره غذایی كار چندان ساده اي نبوده و منحصر به مخلوط كردن چند قلم ماده خوراكي نيست ، بلكه نياز به داشتن اطلاعات كامل از احتياجات غذائي مرغ مورد پرورش و تركيب و كيفيت خوراك ها دارد.